Het verhaal van Sylvia en Tess
Familie de
Jong
De palliatieve zorg
neemt contact met ons op. Tijdens het telefoongesprek vertelt Hanneke op
bezorgde toon over haar cliënte Sylvia. Sylvia de Jong, 45 jaar, is ernstig
ziek en heeft niet lang meer te leven. Sylvia voelt zich ongerust. Haar
naderende dood roept veel zorgen bij haar op. Die zorgen gaan vooral over Tess,
haar dochter van bijna 18. Zij zal straks alleen achterblijven. Met de vader
van Tess is geen contact, Tess kent hem niet eens. Zij heeft nog wel een oma en
een tante, maar die wonen ver weg; in het Zeeuwse Westkapelle en op Vlieland.
Sylvia weet dat ze, hoe moeilijk ook, het leven moet loslaten. Maar Tess kan ze
niet loslaten. Al helemaal niet na het bericht van de verhuurder.
Huurzorgen
Sylvia en Tess wonen al
15 jaar in dezelfde huurwoning aan de rand van het centrum. Sylvia heeft
contact met de corporatie opgenomen om de situatie uit te leggen. Wat kunnen
zij doen wanneer Sylvia is overleden en er dan dus geen huurcontract meer met
haar bestaat? Wat gaat dat voor Tess betekenen? De brief met daarin het
antwoord zorgt voor stress. Er staat dat de woning na Sylvia’s overlijden weer
aan de corporatie toevalt. Wat betekent dat? Na het beëindigen van het
huurcontract door overlijden, mag Tess volgens de wet nog maar een half jaar in
de woning blijven wonen. Daarna zou ze op kamers kunnen gaan wonen. Na een
telefoontje naar de corporatie klinkt er nog een andere mogelijkheid: Tess kan,
tijdelijk voor de duur van een 1 jaar, op haar naam de woning verder huren. Bij
de overgang van de ene naar de ander huurder, en dat is hier het geval, kan de
corporatie een huurverhoging toepassen. En dat wil ze ook doen; de huur zal van
450 euro verhoogd worden naar 650 euro. Dit is echter ook geen oplossing want Tess
kan deze hoge huur met haar wezen-uitkering nooit betalen. Sylvia bespreekt
haar zorgen met Hanneke van de palliatieve zorg en de wijkcoach. En dat leidt tot
het telefoontje naar De Huurdersbalie.
De
Huurdersbalie
De medewerker van De
Huurdersbalie schrikt van dit bericht. Juridisch klopt het wat de verhuurder
heeft aangegeven. Maar als het aan haar ligt, wordt er beter voor Tess en
Sylvia gezorgd. Ze gaat op huisbezoek. Daar bespreken zij wat dit voor Tess
betekent. En dat is nogal wat. Tess zal straks, in een periode van intense
rouw, twee keer haar thuis kwijt zijn: haar moeder en haar plek. Dat is te
zwaar. Al helemaal voor zulke jonge schouders. Ook voor Sylvia is dit erg
zwaar: zo kan zij Tess niet achterlaten …
In gesprek
De medewerker van De
Huurdersbalie kan met de informatie die zij heeft in actie komen en organiseert
een gesprek met de manager van corporatie. Tess en Hanneke zijn daar ook bij,
net als de tante die uit Vlieland overkomt. Het is een erg emotioneel gesprek. Wat
kan de verhuurder betekenen voor deze kwetsbare huurders?
Resultaat
Alle betrokkenen hebben
hun zorgen goed voor het voetlicht kunnen brengen. De manager van de corporatie
heeft het begrepen. Hij neemt, weliswaar met hoge uitzondering, een wijs
besluit: Tess mag na het overlijden van haar moeder nog vier jaar, de tijd die
haar studie zal duren, in de woning blijven wonen. De huurprijs wordt zelfs
iets verlaagd, naar 420 euro, zodat Tess met de huurtoeslag die ze dan krijgt, de
woning kan betalen. Voor Tess en Sylvia is dit een enorme opluchting en moeder
kan uiteindelijk in rust overlijden. Voor Tess breekt een zwarte periode aan.
Maar wel een op haar vertrouwde plek.